Uç Uçabildiğin Kadar

Uçuyorum.

Gökyüzüne ulaşmak için çabalamak.Gözlerini kapatıp her saniye daha yükseğe çıkmanın tadını çıkarmak.Ve bulutlu hayaller.

Bacağımda ordan oraya uçup konan bi sinek var.Bu metal yığınına nasıl girdiği bi muamma.O da ulaşamayacağı mevkiler için uçağı tercih etmiş.Daha yükseğe daha da yükseğe çıkmak derdi.Bitmez tükenmez sonsuzluğa, zaman kavramının olmadığı süreksizliğe ulaşma isteği.

Gökyüzünde bu kadar yüksekteyken ve sadece hayal gücümle şekilendirdiğim, ben ne istersem,ne olmasını istiyosam o hikayeyi başlatabileceğim pammık pammık bulutları gördükçe neye üzüldüğüm neye sevindiğim neye kızdığım, umutlarım, kim olduğum, kim olacağım önemli değil.Uçuyorum.Bu cümleyi bi iki yüzyıl öncesinde kurmayı hayal bile edemeyen insanların niyetine uçuyorum.

Ben ve bulutlar.Şu an kim olmak istersem olabilirim zihnimde.Ne istersem sahip olabilir ne dilersem gerçekleşebilir.

Zihnimde.

Ben ve bulutlar.

Ötesi yok.