Deliren kim?

Deliliğe en yakın olduğum zamanlardan birini yaşıyorum sanırım. Kafamın içinde ki diğer ben durmadan kavga halinde kızgın kırgın en çokta bana sanırım öfkesi. Bilmiyorum belki de benimdir deliren içimde ki benin kabullendirme çabasıdır kavgamız. İnsan yığınları arasında ezilen ruhumun çığlıklarıdır belki içimde ki acının sebebi. Belkilerim çoğalıyor her dakika belki belki.. İnsanın belirsiz içinde çaba vermekten boşa kürek çektiğini hissetmekten yoruluyomuş. Bellirsizliktense kötülüğü tercih edeek duruma geliyormuş. Ben daha ne kadar ayakta savrulmaya dayanırım bilmiyorum ama yıkılışımın yakın olduğunu hissediyorum ve ben yıkılırsam bu çok ses getircek bunu biliyorum…