Ben Bir Amok Koşucusu Değilim

Kaçmak için koşmuyorum. Ömrümde belki ilk defa yenilgiyi kabullenip bunu içime sindiriyorum. Yani sindirdiğimi varsayarak yazıyorum.

Evet sevgili okur, ben yenildim. Yolun sonunu göremeden mağlup edildim. Doğduğumdan bu yana tek yönü olan ve herkesin durmaksızın koştuğu bu koşunun bilmem kaçıncı kaybedeni ben oldum. Buraya gelinceye dek defalarca düştüm defalarca kalktım. Tekrar düştüm yine kalktım. Adımlarım yavaşladı bazen, bazen en ön sıralarda koşanlardan oldum. Ama bu kez, tekrar kalkamayacak kadar çok yara aldım. Yaralandım. Kalabalık geçip gitti yanımdan ben olduğum yere yığılıp kaldım. Adım atmaya gücüm kalmadı. Kesildi nefesim. Yitti isteğim ve bitti çarelerim.

Artık aynı zamanın içinde aynı yöne koşan sizler ve geldiği yolu geri yürüyen bir ben yaşayacak. Çünkü ben beni bırakıp gidenleri beklemekten vazgeçip geri dönüyorum.