RSG
Biz mutlu insanlardık zamanında
Bahçemizde koşardık sola sağa
Güneş okşardı başımızı
Sarılırdık kahkahalarla.
Gece aniden sustu çocuklar
İndi gökten canavarlar
Kara kara kutuların ardından
Şehri vurdular toz duman.
Yağ sattık balı döküldü
Oyuncaklarımız bir bir öldü
Korku yattı,pusuda
Güneş sanki bize küstü.
Sessiz sedasız kayboldu nefesimiz
Üşüdü,ağladı çaresizliğimiz
Toprak gülümsedi,sardı bizi
Kalbimiz durmağa yetmedi.
Kimizin kolu kesik,bacağı yaralı
Onuru zedeli,bedeni lekeli
Gözleri sağır,kulağı dilsiz…
Uyuyoruz.
Kör şeytan kapadı kulağını, yırttı kitabını
Çekti perdesini,saklandı
Dumanların arsından bağırdı,çağırdı
Kuş cıvıltıları!
Bizi kimse duymadı
Biz de bağırmadık canımızı
Ağladık koca,ölü delikte
Sessizce
Sözleri yırtık, sayfaları tozlu
Unutulmuş kitaplar cebelleşiyorlar
Bizi yoklukta var etmeğe…
Umutla…
RSG
