Kendimi dönüp dolaşırken buldum.
Bir rüyada,
Zihnimle yapayalnız.
Bir delik gördüm duvarda.
İçine baktığımda bir adam,
Yapayalnız, yaşlanmış, bitkin.
Duvardaki portre dışında kimsesi yok.
Adam her portre önüne gittiğinde,
Bir şeyler sayıkladığını görüyorum:
Seni seviyorum…
Bu sözler ile oda değişiyor.
Karanlık bastırıyor,
Oda yok oluyor.
Gerçekliğe uyandığımda bir şey fark ediyorum.
Duvarımda bir delik,
Üzerinde ise bir portre.
Aşık olduğum kadının resmi.
Sürünerek ilerliyorum.
Yapayalnız, yaşlanmış, bitkin…
Portreye fısıldıyorum:
Seni seviyorum…
Ve o anda fark ediyorum.
Rüyamda uzun süredir izlediğim,
Benim ta kendimmiş.