melihcan
belki bir sabaha karşı mutlak sessizlikte
daha sen uykundan uyanmamışken
şehir hazırlanıyor her zamanki telaşında
hayat hep böyle devam etmiyor
xxx
belki bir sabah uçurumun kenarında
taze açmış bir çiçeği koparırken
yerleşiyor ilk dizeler şiirlerinde
hayat hep böyle devam etmiyor
xxx
belki bir öğle vakti kalabalık yalnızlığında
eski aşkların yanlışlığını düşünürken
huzur kaplıyor içini en güzel yerinde
hayat hep böyle devam etmiyor
xxx
belki bir akşam üzeri ılık rüzgarda
bir çocuk elinde balon koştururken
sen hatırlıyorsun masumiyeti geçmişinde
hayat hep böyle devam etmiyor
xxx
belki bir akşam günün yorgunluğunda
yaptığın tüm hataları düşünürken
yenilerini tasarlıyorsun kafanda
hayat hep böyle devam etmiyor
xxx
belki bir gece yarısı kör karanlıkta
ay ışığı altında dans ederken
ölümü düşlüyorsun en mutlu anında
hayat hep böyle devam etmiyor
