Virgül
Çünkü daha önce yeşertmedi kimse kuru dallarımı
Çünkü sevilmeye layık değildi bedenim
Zayıftı
Bu çağdan geriydi
Hep birilerinin avuçlarının arasındaydı dünyam
Çünkü kimse çiçekli dallarımı görmedi
Gülümse
Sen gülünce inan yeşeriyor şu dallarım
Çağın bir ilerisi oluyorum birden
Çiçek açıyor umutlarım
Sen gül
Çünkü sen gülünce yeniden doğan bir çınar gibi oluyorum
Bazen yetmişinde bir ulu ağaç
Bazense bir çocuğun diktiği taze çam ağacı
Sen gül
Sen gül çünkü yeşermeye ihtiyacı var bedenimin
Meyvelerimi koparanlara inat
İçimdeki topraklara inat
Elime değmeyen taşlarımın
Sen gül
