in

Buğu

Benim bir yanımı saran 

aynı 

Soran olsa 

bu cevap bekleyen bir direniş değil

Elleri ekmek tutan çocuklara sormalı

Tütünü sarana

Çapayı toprağın karnına 

vurana 

Nasıl burkulur yüreği de 

dili aman demeye varmaz

Ah!

Geceyi bölen sessizlik 

kulağıma nicedir aşina

Ben bir kentte yine  böyle 

sevdaya düşmüştüm

Hem benim gölgem de mesüldur 

yaptıklarımdan 

Bir kez olsun nedendir diye sormadı

O bilir ben bu kelimeleri

kaldırımlardan toplarım

Bir çocuk düşürmüştür cebinden 

Bir kadın gözlerinden

Oysa sevdanın göverdiği vakitlerde

bana mahpusluk düşer evlerde

Camların buğusu bana

 otobüs yolcuklarını

hatırlatır

Kendi nefesime 

çizdiğim resimleri özler gibi bakarım

Halbuki herkesin payı vardır 

Bu amansız bekleyişte!

Ne düşünüyorsun ?

0 puan
Artı oy Eksi oy

Bir cevap yazın

Park’a Bakın

Kuşlar Yasına Gider Türkü Seçkisi