Bir başkayım bu akşam.
Zaman hiç geçmezken, saat bir tazı gibi…
Koşuyordu.
Bir çemberin üstünde yürüyorum sanki.
Adım attıkça hem u zak la şı yor um senden,
Hem de yakınlaşıyorum sana.
Sana dokunma hayali…Düşünmesi bile alarga ediyor beni dünyadan.
Ben, artık ben değil miyim?
Ait değil miyim bu evrene?
Yok, saat böyle koştukça, ben sen oluyorum sanırım…Eminim.
Belki de değilim.
Sen de ben olabilsen keşke,
Yani umuyorum, sanıyorum, biliyorum….
AMA YOK!