Şu anda ne kadar mutluyum?
Bunun kıyasını nasıl yapabilirim?
Olmak istediğim kişi miyim?
Olmak istediğim kişiye ne kadar yakınım?
Hala olmak istediğimi sandığım kişi mi olmak istiyorum?
Olmak istediğim bi kişi var mı gerçekten?Yoksa sadece önümde bi hedef olmasının verdiği rahatlatma mı bu?
Aldığım kararlar hayatımı ne yönde etkiledi ve ben bu yoldan ne kadar mutluyum?
Yolun ortasında sadece duran ve etrafındaki insanların gelip geçişlerini izleyen o durgun ruh, o tembel, o kararsız insan olmak istemiyorum.İnsanların hayatlarına bakarak yaşayan çaresiz ruh.
Kendime ait gizli bi dolabım olsun.İçine önce acaba dediğim sonra üstüne üç bin beş kere düşündüğüm ya da her şeyi kenara bırakıp 20 saniye deli cesaretiyle aldığım kararları,sonuçları oraya gelişi güzel fırlatıp atayım.Mümkünse bunlar iyiki’li cümleler kurduğum kararlar ve sonuçlar olsun.Bunlar üst üste dizilsin bi çığ oluştursun ve üstüme devrilmeleri için sadece benim dolabın kapağını açmam yeterli olsun.Bütün iyiki’lerin,o yıkıntının altında kalayım.Düzensiz olmanın arada bir insanı mutlu edeceği zamanlardan birine dönüşme imkanı olsun.
Ve mutlu olayım.
Sanırım iyiki’lerin ne kadar çoksa o mutlusun.Ne kadar mutluysan olmak istediği insana bir o kadar yakınsın.
Hayatımızdan kötü niyetli bağlaçları çıkarmalıyız bence.
Keşke’siz, ama’sız yalnız’sız bol iyiki’li