Bir daha saçlarım o günkü kadar uzun olmadı olmayacakta artık ne ben o günkü kadar masum ne de hayallerim umutlarım o günkü kadar taze olmayacak nasıl saçlarım git gide kısalıyorsa ben de git gide küçülüyorum sanki duygularım saklanıyor içime, içim içime sığmıyor artık ne zaman doldum ben bu kadar ne zaman taştım bu kadar hangi ara oldu bu tüm olanlar yaşamımı yakalayamadım sanki o koştu gitti önden benim ciğerim yetmedi ona yetişmeye aklım yetişmeye çalışırken hayatıma kalbim hep bir adım geride kaldı hep bir ana takılı kaldı sanki kalbimden bir parça bırakarak yürüdüm hep başka türlü aklıma yetişemeyecektim sanki.Bu yüzdendir saçımın uzamaması bu yüzdendir içimin içime sığmaması bu yüzdendir hep koşarken nefesimin kesilmesi bu yüzden…