Vakit geçiyor
Saati bırak!
Beni yorgun sularına götür
Bu gözlerimi
bu ellerimi
sana büyüttüm bilmeden
Kaç macera yaşadım ben
Yaşar gibi yaşamalarım oldu
herkes affetsin beni
Hep bir yere misafir gibiyim
Bitmedi seferim
Yorulmadım da
Sevdaya koşan bu ayaklarımı avutmasını bildim
Bir kez olsun of bile demedim
Çok ah ettim de…
Dilim dönmüyor dahasına
Beni elbet bir kez olsun
Görmüşsünüzdür
Şimdi parktan geçtim
Birazdan sokağınızdan
Aldırmayın.
Benim bu geçmelerim hiç bitmeyecek
Nasıl olsa birgün görürsünüz
Ama siz bilmeyeceksiniz hangi isimle andığımı sizleri
Kaç gece, kaç akşam ben
Siz uyurken
Beklemeyi bekledim köşebaşında
Balkonlara baktım hep
Sanmayın gözüm yükseklerdedir
Bir balkonun umut olduğunu gördüm
Bir çocuğa baba, bir anneye çocuk
Bir kadına sevgili…
Aslında belki de kimsenin kimseyi beklediği yok
Ama öylesi mutlu ediyor beni
Vakit geçiyor
Saati bırak!
Yorgun sularına götür beni!