Kanatların yok uçmaya özeniyorsun, uçsan
aklın kalacak sürüngenlerde
Yalnızken istiyorsun çok olalım
huzursuzluk bu.
Çokken istiyorsun yok olalım
huzursuzluk bu.
Gözlerini kısarak bakıyorsun ilerledi bozukluğu
Hızlı düşünmekten yok ediyorsun gerçekleri
Durakları kaçırdığın gibi kaçırıyorsun zamanı
Ki koşsan da yetişemezsin anladın
Yaşamayı boşluyorsun.
Hem devayı hem belayı ölçmekten
orantısız güçler uyguluyorsun göğsüne.
Taş yerleşti kalktı çark yerleşti
söz yerleşti kalktı saz yerleşti
Farketmiyorsun.
Görmek istiyorsun da yok makulu sende
Sarılmayı seviyorsun ama öylece kalmayı değil
Öpmeyi seviyorsun ama tutarak değil.
Ne bu yarımlık, yarıncılık
Elbet ulaşacaksın ama dört dörtlük değil.
Bazen insan böbreksiz de devam eder
edemiyorsan,
Huzursuzluk bu.