in

Ortadoğu’nun Saf Çocuğu

Sesindeki Ortadoğu tınısı ile sen
Samilerin muhtaç olduğu barış gibisin
Senin için dökülmüş onca çağ onca kan
Birileri göç etmiş senin için ordan oraya
Babilin asma bahçelerinde sallandırıldım sanki
Gözlerindeki Ortadoğu buğusu ile sen
Kum fırtınaları koşturuyor yüreğimden saçların dalgalansa.

Uçaklar kaybolsa da kuşlar uçsa diyorum oralarda
Hala doğum sancısını çekiyor oysa ezidiler ölümün
O yüzden dorukta naz-niyaz
Harese misali zehirlerken beni kirpiklerin
Doyamıyorum gözlerine baktıkça kendi kanıma.

Çocuksun sen
Ortadoğu’nun saf çocuğu
En çok bana kandın, en çok beni sevdin
Hürriyetinim ben senin bunu sende bildin
Ellerinden tuttukça ben
Bomba yağdı gökten.

İntifada senin de yüreğin biliyorum
Huzur gibi paylaşamıyor seni Ortadoğu
Paylaşılamadıkça parçalanıyorsun biliyorum
Güneşin kum tepelerinin ardından batışı var gözlerinde
Ve bilirsin ben gün batımını izlemeyi çok severim
Çocuksun sene

  • Geçmişinden ders alamıyorsun o yüzden

Ortadoğu’nun saf çocuğu.

Benim unutamadığım Mezopotamya kokun.

Ne düşünüyorsun ?

1 puan
Artı oy Eksi oy

Bir cevap yazın

Ruhumun Derisi

Pazar Akşam Şiirleri