U.K
Aslında beni size sormaktan vazgeçsinler
Şehirler bilir beni en çok
En çok parklar
Ben çocuklara bakıp gündüzleri
Geçmişi
Boşluğa bakıp geceleri
Yaşayamadığım geleceği
Düşlerim
Sizin uykunuz bölünmez
Ama ben her saat başı kalkıp
Nefes alıyor mu diye bakıyorum kalbime
Sanmayın ölmekten korkmanın verdiği endişe
Olur da yaşanacak bir şey var da kaçırırsam diye
Kaçan uykularım
Nicedir yatağımda bir ay ışığı
Bu karanlık dünyaya bir umut
Ellerimin önünde bir duvar
Parçalandı tırnaklarım
Böyle mi olacaktı bu düzen
Sizin haklı olmanıza sözüm yok da
Benim hiç mi hakkım yok
Bir bahar olsun yaşamaya
Sonra bazı geceler annem uyurken
Anlatıyorum ona
Burda beni yaşatmıyorlar anne
Başka bir masala geçelim
