İçten iç’e

Bir suyun içinden yazmak için aranmalarım

İşte şimdi adımlarım kuvvetli

Kimseye varamayışlarını

İşte şimdi sunuyorum – bu kemikli çağa-

Orada kalmasın gülüşlerim

Bu ses ve renk kalabalığından özetle

Yok diyorum size ellerimin dermanı

Bin bir inşaatla yıkıyorlar ,

Anılarımdan kalan somutları

Tek bir ben kalıyorum,

Yadigarı çocukluğumun

Serin baharları özlüyor duruyorum

Yeşil kentte telaşlarımı,

Bırakıyorum başka kız çocuklarına

Ve dumanlı soluksuz şahsi kente

Göçüyorum yaşımı doldurmadan

Bedenim daha büyümemişken

Saçlarım uzamamışken

Ve kimse dokunmazken gönlümün bahar kıyılarına

Çekip alınıyorum

Ve sonra

Aşık oluyorum bu kentte

O halde bütün nefretlerimi gideriyorum

Karanlık duvarlı bu sokakları

Aşık olunca selamlıyorum

İyi insan oluyorum

İşte şimdi söylemeliyim

Bana aşktan gayrı ihtiyaç yok