Sana baktıkça umut görüyorum adam. Doğmamış yarınların güzelliği parlıyor gözlerinde.
Gülüşün kalbimi dağlıyor,ses tonun ılık rüzgarlar estiriyor içimde.
Ben sana hapsolmuş,sende kaybolmuşum da senin ruhun duymaz.
Ruhunun güzelliğinden öperim.
Hadi bir kere gül de çiçek açsın şu kalbimin solup giden bahçeleri.
Kurak bir çöl içim,sanadır susuzluğum.
Ben sevmeye aç,sen sevilmeye.
Derdimin dermanı ne de güzel geldin,hoşgeldin. Uzanıp tutamadığım o ellerini uzat bana. Dokunup,öpemedigim o ellerini…
Ah be kanayan yaram.
Oturmuş bir köşede seni sana anlatırken çaresizliğimi izliyorum.
Ben, zaten bende değilim.