Kederi tarifleyemezsiniz
ancak yaşarsınız, dedi adam.
Ben bu kelimeleri kimden aldım?
Tanrım, hangi dil ki bu içinde hiçbir
gelecek zaman yok!
Takvime düşen birgün daha olacak, koparmıyorum
Büyümek gelmiyor içimden
Hem benim yarına dair bir sözüm olsa
Anlatacak dilim Yok
Atacak adım yok
Bir “adım” var
Ona inanacak gücüm yok.
Bıraktım gölgemi
Bu dünya bedenime eş olmayacak
Anladım
Bana sunulan beklemekmiş
Bulaştım kirine dünyanın
Yerimi yadırgamıyorum artık
Denizi batırıyorum gemilerde
Bir dehliz ki benden büyüyor
Kaç Yusuf düşer daha bilmem
Senin yüzüne eş
Yırtık gömleğimle ben adalet isteyemem
Bu çölde “susuyorum?”
Kime çarpıyor bilmem
Ne zaman bir kurşun sıksam
ayak uçlarıma düşüyor
Anladım,
Maktülün katle hevesi mümkün değil!