Özür dilemek, yazılarla harmanlanmış bir kâğıdı silgiyle silmeye benzer. Kelimeler temizlenir fakat kalemin kâğıda değdiği her anı, ardında kalıcı bir iz bırakır. Silginin sahibi, izleri fark edip yok etmeye çalışır; kâğıdın üzerinden daha sert geçer. Bunun sonunda kâğıt, silginin darbelerine dayanamayarak katlanır, buruşur, değişir. Kâğıt eski halini tamamen kaybeder, bir süre sonra yırtılır. Kötü anıları silmeye çalışan silginin sahibi, daha da kötü anılar doğurur. Bundan sonra yazacağı her kelime, o yırtığın içine düşüp sonsuz karanlıkta kaybolacaktır.
in Denemeler