in

Elbet Bir Gün

Her gün bir şeyler yazmak için en azından kendimi rahatlatmak için uğraşlar veriyorum. Şey şuan kendime odaklanmış hatta tuvaletim gelmesine rağmen gidememekteyim. Çünkü hislerimin anlık gerçekleşmesi durumu kritik hale getiriyor. Annem bir şeyler söylüyor ama ben kulak asmıyorum şuan odak noktam ayrı aslında odak noktam anlatılacak bir şey değil çünkü ben bile bilmiyorum sadece yazıyorum o an ne hissediyorsam yazıyorum. Belki başaramıyorum güzel yazılar yazmasını ama deniyorum çünkü tek kurtuluş yolumun yazmak olduğunu düşünüyorum. Sigara yakmam gerekiyor kafam herzamankinden daha dumanlı.

Ben değer veriyorum ve karşılığını alamıyorum elbette alamama sebebimi biliyorum bile bile insan kendisini çukura sürükler ya benimki de o misal. Ben hep iyi olmak insanlara iyi gelmek için uğraştım ve bundan çok mutlu oldum ve artık mutluluğa ulaşmanın tek yolunun değer verdiğim insanlara iyi gelmek olduğunu düşündüm evet çok yanlış farkındayım ama sanki büyümelerim sırasında bunu kendime and içtim. Seviyorum insan olmayı seviyorum iyilik yapmayı fakat sanmayın hiç sinirlenmiyorum bir öfkem bir mutluluğum hepsini zirvede yaşayan biriyim. Sabrım ve sukünetime her zaman hayran kalırım, arada kendimi incelerim. Vay be ne sabırlı insansın nasılda güzel atlatıyorsun diyorum evet acı çekiyorum kendimi yiyorum ama bu sayede akıllanıyorum yavaş yavaş acıta yapıyorum bunu kendime biraz mozaşistce ama bende böyle geliştiriyorum. Kendi farkındalığınızı ortaya koymaya çalışın emin olun hiçbir öğüte benzemez. Ne olursa olsun sevin ya sevin; kendinizi, çiçekleri, hayatı… kesinlikle keyif almaya başlayacaksınız her şeyden. Başaracaksınız, başarmak zorundasınız hayata inat yaşamaya ve gülmeye devam edeceksiniz. Elbet bir gün her şey güzel olacak.

Ne düşünüyorsun ?

1 puan
Artı oy Eksi oy

Bir cevap yazın

Rüyalar Bizim…

Şubat’ın On Altısında Gotik Bir Hikaye