in

Ayrık

Ucube hayallerden sıyrılıp attım kendimi. Bu benim tek başınalığım. Sigarayı bırakıp kâğıt parayı yakmak gibi. Ellerime yeni kesikler, sözlerime yeni küfürler ekleyip iki dudağıma yara bandı yapıştırmak gibi. Saate bakmıyorum artık. Bana her akşam dokuz gibi. Gelir ve gider insanlar, sabitler kalır. Kimine göre ileride kaldım kimine göre geride. Yanlış gibi. Varlığım gibi. Zincirini koparıp sahibinin pahalı ayaklarının önüne atmış vahşi bir hayvan ruhum. Pençeleri yok saymak. Bitiş kurdelasını koparıp son adımda durmuş gibi. Bu benim vazgeçmişliģim. Süresi geçmiş gibi. Şuur arayan onca meraklı göze cevap gibi. Kim bilir kaç zavallının daha kalbine ölü çocuklar ektin. Kaç insan öldürdü seni, kaç kez dirildin. Umrumda olsaydı biraz, azdan az. Çoktan daha fazlasını isteyen gözün dolardı belki. Utanmazca af dileyen olmazdın. Ne farkederdi çöl ortasında yağmurdan kaçana? Olmamış gibi. Hiç olmamış ve yokmuş gibi. Kaç elde daha masadan kalkmadın, bilmem kaç elde sevgileştin, sevgilileştin, seviyesizleştin. Ben kendi zehrimi akvaryuma bırakıp tüm suyu içtim. Bu benim intiharım. Üzerime pişmanlık bulaştı. Hastalık gibi. Umrumda olsaydı biraz, azdan fazla. Oturup bir örümceğin gökyüzüne tırmanışını izledim. Bu benim ayrılığım, ayrılışım, ayrıma varışım. Salahiyetini unuttum bana kötüleşmeye yol verenlerin. Mahkeme salonunda kendine suç atmak gibi. Bu benim çıkmaz sokağım. Her akşam aynı sağır kulakta aynı fon gibi. Kayıp gibi.

Ne düşünüyorsun ?

0 puan
Artı oy Eksi oy

Bir cevap yazın

Kuklaysam

Bu Yaz İzlediğim En İyi Filmlerden : Patch Adams