Rüyalar Bizim…

Yalın ayak yürüyorsun,günün en sıcağında kumların üstünde,e bir adım da atsan suya soğuk.Ikisi arasında bi yerde bilmiyoruz ama di mi.Kumdan kaleler yapariz belki,ya da kumdan saatler.Çakıl taşları…Onlar en güzel terapi,ne kadar fazla sekerse suyun üstünde o kadar yaklaştırıyor seni dileklerine çünkü.Peki ya gün batımı?Güneşin kızıla çalan dansı,mavinin üzerinde.Peki ya sonrası,dalgaların sesinde ayın deryaya düşen sureti yakamoz.E uzan sen de kumsala,ellerin başının altında.Gözlerini kapat,ya da kapatma bak gökyüzüne.Ne demişti şair “gökyüzü bizimdir,gökyüzü hepimizin!” Bulutlarda uyu bu gece mesela,gözlerinden değil de onlardan süzülsün damlalar,teğet geçsin bizi.Hem yorgunuzdur belki,kim bilir?Kuşlar bilir..Onlara fısıldarız,merak etme onlar da bizden..Özgürlük içinde tutsak gibi.. Içimizden yine gürleyip,çakan şimseklerle uyku dolu bi gecedir belki,belli ki öyle.E bazen hükmedemiyoruz işte geceye,öyleyse yine tek bilet uyku,rüyalarda huzuru buluruz belki,e rüyalar bizim ama di mi?