Yaranı sev, koru. O çıkardı seni çıkmazlarından. Çok yaktı canını, sabredemedin kimi zaman. Lanet okudun sabaha kadar gitmedi yanıbaşından. Gölgen gibi peşindeydi yara. Pişmanlıklarınla beslenirdi. Haylaz çocuk gibi yapma dedikçe daha çok acıtırdı küçücük yara. Geçsin diye kaç kez tuz bastın, geçti mi peki? İnsansın sen. Bir kere yaralanan yer, eğer ruhundaysa, geçmaz. Öğren onunla yaşamayı. Bir şeyler öğren ondan, yapma bir daha aynısını. O pişmanlıkları besleme vücudunda. En başta da sev kendini be! Bi’ kere geldin şu dünyaya, sev kendini gitsin. Yaralanmaktan korkma ama yaralanmamaya çalış. Hayat işte bu kadar.
in Boş Sayfa
Ruhundan Yara(r)lanma
queen bee
137 Görüntülenme
