in ,

Gün Doğumu

Bu herkesin gördüğü bi rüyaydı. Gök mavi, yeşil aynı yeşildi. Ama yolunda olmayan bir şeyler vardı, belli. Işıklar mı fazla dağılıyor yoksa gözlerimiz fazlasıyla hassas mıydı bilemiyorum. Işıktan yoksun yaşamaya alışmışız belki de. Durağan, sarsıntısız ve bir o kadar güvenli sandığımız toprak mıydı bizi yarı yolda bırakan. Yoksa bir kıvılcım mı fitillenmişti? Zarar görüyoruz aynı zamanda veriyoruz. Karşılıklı olan alış verişimiz, yorulan tarafın soluklanmasıyla duruluyor. Sonra bekleyişler… Can acıtan bir başka eylemden başka nedir ki bu beklemeler? Korku , öfke  ve belirsizlik! Zamandan  habersiz devam ediyoruz, düne bügüne ve kim bilebilir yarına bir ihtimal?! Yolculuk nereye diyorlardı emin bir sesle çünkü bazıları oldukları yerde kalmakta kararlıydılar! Hoş geriye dönenlerden beri halli ya yaptıkları! Bense ,içimdeki akan nehirleri durduramayan ben, Ufuktan nasıl alabilirdim gözleri mi? ışığı umut veren! Kıvrılarak belki düz belki yokuş ne önemi vardı?! Şimdi bir zamanlar insanların şahit olmasından çekinen ben neyi fark ediyorum biliyor musun ? Rüya benimse ne önemi var? Umut benim, gökyüzü benim! İşte gölgelere alışmış ama şimdi yeterince aydınlanan, heyecana kapılıp nefes nefese kalan ben! Heyhat! Neler de görüyorsun artık sen?! Bu aydınlığın yeterli olmasından başka nedir ki ? 

Ne düşünüyorsun ?

0 puan
Artı oy Eksi oy

Bir cevap yazın

Yoisho

Bir Kadın Manifestosu