Dert… ne kadar çok şey anlatıyor ne kadar farklı şey anlatıyor her insana çocuğundan taaa en büyüğüne kadar bu gün bi çocuk gördüm her zaman gördüğüm biri ve her zaman bana hissettirdiği farklı oluyor başka bir çocuğun elindeki oyuncak onun derdi kederiydi , bir genç gördüm bu gün her gün gördüğüm onun da derdi tatil ödevini yetiştirememekti, bir yetişkin gördüm bu gün derdi geçim derdiydi gözleri kederli ama aynı zamanda umutluydu bu gördüğüm insanların derdini iliklerime kadar hissettim sonra üstüne kendi dertlerimide ekledim işte o an dedimki ne yapıyoruz biz bu ne hırs bu ne umursamamazlık o çocuğun derdi o oyuncak olmamalıydı hayat gerçekten hiç adil değildi kendimden biliyorum hiç haketmediğim zamanlarda istediğim her şeye sahiptim hakettiğimi düşündüğüm şeylere milim yaklaşamıyorum yada bu sadece benim hakettiğimi düşünmemdendi belki de haketmiyorum neyse ama o çocuğun o oyuncağı hakettiği kadar ben hiçbir şeyi haketmedim. Aklımda o kadar çok şey var ki hepsi öyle hücum ediyor ki ne desem ne yazsam nasıl söylesem boş istediğim kadar aktaramıyorum hep bir yanı eksik hep bir yanı yarım hep bir anlaşılmaz bana ne kadar renkli gelirse gelsin hep bir yanı siyah …