Alışma derlerdi hiçbir şeye:
“Hayır ona alışma
Annene babana alışma
Hayallere alışma.”
Saymayı bıraktım yıldızları,
Alışıp da kaybetme korkusundan
Vazgeçtim yıldızlardan.
Mutluluğun arkasından baktım hep
Ondan vazgeçmemek için, onu kaybetmemek için ona alışmadım.
Şimdi mutsuzlukla kavrulurken içim
Korkuyorum.
Alıştığım hüzün ya beni terk ederse?
Sevmemek için bir şeyi;
Bir insanı, bir nesneyi, bir rengi…
Kapattığım gözlerim ya açılıp da görürse denizi?
Ya alışırsam
Müziğe, dansa, şiire…
Ya mutlu olursam?