derin
Çıkmaz sokakları bira kokusu sarmış
Harabe evler mesken tutmuş sarhoşlar
Yalın ayak bir çocuk ağlıyor sokağın başında
Soğuktan morarmış ellerinde bir dal sigara
Her zamanki yerinde yine göz kırpan sokak lambası
Aynı konaktan çalmakta yine
o Zeki Müren parçası…
Ve her zamanki yerinde takılmakta
Eski plak, beni bilircesine
“Elbet bir gün buluşacağız.”
Gece yarısı bir ambulans sireni inletirken sokağı
Tüm mahalle sakinleri sıcak evlerinden “zavallıcığa” vahlamakta(!)
Bir günden bir güne kuru ekmek verilmeyen öksüze
Vicdanları hafifletmek için dualar okunmakta.
Günün ilk ışıklarıyla, ilk turist uğrar Galata’ya
İş güç derdinde onca insan koşuşurken sokakta
Şairler de uyuklayarak ilhamını aramakta.
Akşama doğru susmayan korna sesleri dinince
Havai fişekler geceyi aydınlatmakta
Saatler ilerledikçe yine sarhoşlar…
Elinde sigarasıyla bir çocuk,
Bir başka sokaktan gelen ambulans sireni,
Sabah turistler, ilham arayan şairler…
Bir gece ve muhakkak bir gün daha biter.
