Noktalanmış silsileler.

Aslında Pazar gününün yükü çok ağırdır.

Koca bir haftayı sığdırır kalbine

Hayatın bahtsızlığına takılıp esmerin hasretiyle ölenler hep pazara sığınır.

Pazarın evinde,

O sıcak şöminenin başında öyle bi’ dalıp giderler ki fark etmezler sigaralarının parmaklarını yaktığını.

Sonra Pazar geceye varır

‘Ah o Pazar geceleri’ dersin.

Yıldızlar ayrı bi’ parlaktır gökyüzünde

Ölüm çok tatlı gelir o anlarda.

Ve tam da o anlarda başlarsın binbir çilenin merdivenlerini arşınlamaya.

Elinde yarım bardak çay ve boğazındaki düğüm düğüm yenilgiyle Pazarın Pazartesiye vardığı gün doğumuna doğru gidersin.

Yeni başlangıçlara,

Küllerinden tekrar doğmaya.