Her yer karanlık
Orta da bir masa, başın da dikilmiş minik bir kızım
Aydınlığı arıyorum yoksa kaybolacağım
Bir mum alevleniveriyor
Minik bir kızım, aldanıyorum
Etraf öyle güzel ki yeniden yaşıyormuşum gibi
Ama en çok alevi seviyorum
Hem etrafı aydınlatıyor hem eksik yanlarıma dokunuyor
Minik bir kızım, atıyorum elimi aleve
Daha çok dokunsun istiyorum
Artık o da yanıyor ben de
Minik bir kızım, elimi çekmem sanıyorum
Yaralarım var büyorlar benle birlikte
Artık minik bir kız değilim
Yaram benden daha büyük
Çekiyorum ellerimi alevden
Büyüdüm ya yaralarımı iyileştireceğim
Mum bencil o da yanmayı bırakıyor
Etraf yeniden karanlık
Ortada bir masa başında dikilmiş büyük ve yaralı bir kızım