Gecenin bir vakti gökyüzünde kalan tek yıldız gibisin mesela. Yalnızca sen aydınlatıyorsun yolumu; yalnızca senden cesaret alıp korkusuzca karanlık ormanın içinde yürüyorum .
Sevdiğim kitabın son sayfalarısın mesela. Sonunu kestirsemde bitmesin diye okumuyorum seni günlerce, aylarca, yıllarca . Sonra, sonra bir an geliyor istemeye istemeye okuyorum seni hüzünleniyorum o an gözlerim kanlanıyor, kirpiklerim ıslanıyor ama ne çare…
Dünyadaki tek toprak parçasısın mesela. Ne fazla su verebiliyorum alır götürür seni diye; Nede susuz bırakabiliyor um kurur gidersin diye . Mesela…
Mesela yani!!