Esiyorlar bana
Bazen cennetin en derin şurasından mektuplar geliyor kulağıma
Bazense dünyanın keşmekeşliğinde boğulan şarkıcıları görüyorum.
Hepsi aynı tekerleğin bahtsız cantları gibi.
İşte dediğim gibi esiyorlar bazen bana.
Vatan haini kalbimden yeşil bir gömlek fırlıyor bazen.
Gökyüzünde dalgalanıyor görüyorum
Kime aitti artık bilemiyorum.
Bazen de uzun tırnaklarım şeytanın sırlarını saklıyor.
Abanozdan sandıklarda çırpınıyor o sırlar hissediyorum.
Dedim ya işte esiyorlar bana böyle…
‘Napıyorsun peki?’ diye sorar gibisiniz.
Napiyim, oturuyorum hayalimin kıyısında.
Elimde bir fincan şarapla deliliğime kadeh kaldırıyorum.
Bazende ben esiyorum bir yerlere
De oralara sonra geliriz…