mericmetin65
Yüreğim kan ağlıyor sanki bir hoşçakal kurşununa
Kan kusuyor gözlerim zamanın acı kollarına
Yazdığım ilk satır geliyor şiir kokan avuçlarıma
Şimdi saatler çeyrek geçiyor yokluğunun uğultusuna
Saniyem kırılmış ,akrebimin zehri dupduru,
Yelkovanın ağırlığı çökmüş, kundaklarım kupkuru
Zehri bir aşk ki yüreğimde hayalinin umudu
Yosun tutmuş gözyaşlarım yokluğunda uçkurum
Çığlıyor dön ıslıklarını şiirlerim gecelerce
Nem tutmuş senlerim kokuyor liriklerim ufka gebe
Hüzünlü şarkılar kadar hüzünlesti güneşim
Ve ben yanlızlıkla ,yanlışlıkla herkesleştim
Kıyımda balıkçı teknesi gelgitlerim yakamozlarım
Anıların altında kaldı umut dolu yarınlarım
Düşüncelerim rutubetleşti bir kaç sayfa hayat yazdım
Rutubetli masamda kaldı sayfalarım, hıçkırıklarım
Gülüşünün portresini düşleyip asamadım yanlızlığıma
Aşamadık beraber temiz aşkımızın hatırınıda
Kalakaldı hayallerim bir haziran akşamında
Şimdi hayal denen gerçeklerin naaşı dolu omuzlarımda
Beynimde susmak bilmiyen cenaze sirenleri çalıyor
Her yankıda depremler
oluyor gecelerim bulanıklaşıyor
Sokaklar dolusu hüzün, keder birikiyor demleniyor
Geleceğim benden habersiz, belirsiz olup şekilleniyor
