Hilal Kalaycı
Gidebildiğine gitmeli insan
Nereye olursa, ne zaman olursa
Plansız…
Bakabildiğine bakmalı semaya
Aya, güneşe, bulutlara
Hatta bir yıldız seçmeli kendine
‘O benim’ demeli, sahiplenmeli
Uçan kuşun kanat seslerini dinlemeli
Onunla birlikte uçtuğunu hissedercesine
İçine çekmeli havayı
Ciğerlerine ne kadar dolarsa
Dokunmalı doğaya
Gezmeli adım adım
Dolaşmalı rotasız
Sevmeli en derinden
Gülmeli haykırarak
Ağlamalı hıçkırarak
En azından arkasına baktığında
Keşke dememeli hiçbir şey için
Yaşayabildiğine yaşamalı hayatı
Hala nefes alıyorken
