Klişe bir son gün (Bölüm 2)

Artık adımları 2. zafere yaklaşmanın heyecanı ile karmaşıklaşıyor bir yandan çıldırıyor bir yandan sayısız arzu ve şehvetinin kalan 5.30 saate sığmayıcağını biliyordu.Yinede hiç şaşırmadan her zaman gördüğü ,onda farklılık olduğunu başından beri bildiği kızı görmesi gerekiyordu başka çaresi yoktu.Başrolümüz ona aşk diyordu ama aşk çift kişiliktir.O zaman nasıl aşk olabilir bu?Hayalinde çoktan evlenmiş ve türlü türlü maceralara atılmıştılar bu genç kızla bunu inkar edemezdi.Onu her zamanki oturduğu yerde ilk defa yalnız bir şeklde buldu.Nazik bir şekilde oturabilirmiyim cümlesini aldıktan sonra karakterimiz kızı da şaşırtmış olucaktı ki şaşkın gözlerle hangi soruyu sorucağını düşünüyordu zavallıcık.Wallah beklemeden anlatmaya başladı önce hafiften gittikçe her arzusuna kadar ona duyduğu sevgiyi korktuğu herşeyi ayrıntısıyla bu yüzden anlatmadım ama seni o kadar çok arzuladım ki gözlerinin tıpkı şuan bana baktığı gibi sana gözlerini tarif edeyim sadece benim gördüğümde içine dalıp yürüdüğüm gezdiğim kaybolduğum gözler derken Wallahın ağlaması pot kırmış gibi kızın başka bir soruyla konuyu direk değiştirmesine neden oldu niçin ağlıyorsun sorusuna.Wallah öleceğini anlattı ama burdakine bir zafer denemezdi ölümü yenmemişti burda burda sadece egosunu kendini eziklemesini yenmişti o da icraatle sadece ki daha büyük bir yıkık olduğunu suskun geçen kızın acıma dolu sürekli kaçırdığı gözlerinde ki  yarımsaatlik bir suskunlukta anlamıştı o ölümü yenmemiş 1 kez daha ölmüştü belki bir şans vericekti o zavallı ve hayatta belki bir insanı mutlu ederken bizim Wallah ta ölüme hazırlıklı olmayıcaktı belki hiçbirşeye tedbir almayacaktı bunca yorgunluğa değermiydi ki bunca boş zamanı böyle arzularla doldurmak varken sıcak düşüncelerle yatmak varken sıcak yatağa düşen buz parçasıydı o.Hemen kaçmak istedi çünkü kızın ben ne yapabilirim sorusuna tanıklık etmesi daha erken ölebilirmiyim dileğiyle eşdeğerdi ve kaybedicek bir zamanı yoktu.Ve yine ordan kalkarken izin isteyip üzülmene gerek yok diye bir teselli bırakmayı belki beni hiç yaşayamayacaksın ama duygularımı anlamak istersen diye karaladıklarım sensin her şeyiyle diye birkaç kağıt parçasını uzattı ve Sözlüklere geçmeyen aşk budur diye saçmalayarak kafeden uzaklaştı.Artık son satır geldi başlangıç ve sonun genelde aynı yerde çakışmasına inanaraktan büründüğü kişiliğe ithafen en son ziyaret Aile ziyareti son akşam yemeği olucaktı bu.Kapıyı tıkladığında annesinin şaşırmış bakışı ve hiç beklemeyerekten teşrif edebildiğiniz hangi rüzgar attı seni buraya demesiyle yüzünün düşmesi ve üzerinin alkol kokması zaten yeterince zarar verdiği bu aile yaşantısında kendine küçükken yer bulamaması…Anne lütfen acil babam içerdemi diyebildi.Annesi oğlum ne oldu ne bu ne içtin ya içerde anlatsana oğluna bak be adam diyerekten Wallahın kapıyı barikat aşar gibi içeriye girmesiyle ortada bir sukunet oluştu.Bir açıklama yapmaktan çok önce hataları ele aldı en çok duyduğu özlemleri güzel anıları ve söze girmek isteyen ebeveynlerini susturarak ölüceğini söyledi.Annesi gülüyor ne saçmalıyor diye düşünen babası ayağa kalkıp temiz bir dayak atmayı umuyordu ki cebindeki doktor tahlil raporunu gösterdi ve yıkım gerçekleşiceğini biliyordu ki binanın temellerinden sağlamca tutarak ayakta bırakmak isteyip kimse bir çözüm yolu düşünmeden saçma bir konuşma ile sukuneti sağlamaya çalıştı.Anne baba benim Adım Wallah bundan sonrada Wallah olarak belki de bir mezar taşında sadece ama sadece Wallah olarak kalacak ölüme çare yok belki ama Son bir akşam yemeği yemek istiyorum sizinde rol yapmanızı istiyorum dedi.Yaşlı gözler ardından takip ederek evcilik oynuna çevirerek eskilerden samimi tabakların sıcak çorbayla dolduğu aperatiflerin az olmadığı bir sofrada oturan karakterimiz meyve suyunu yudumlayıp başarabiliyormuş gibi havadan sudan güzel ve uzun bir sohpeti buraya ayırdı.Çorbasını bitirip ana yemeği direk önüne koyulduğunda etleri tabağın başka bir kenarına ayıklarken artık babası göz yaşlarını tutamaz hale gelmiş annesi ise yüzünü hep raflara döndürüyordu sözü uzatmanın manası yoktu son yarım saatini zaten yolda geçirip istediği bir yerde ölmek isteyen Wallah veda vaktinin geldiğini söyledi ve sımsıkı sarılıp sonkez gözlerine bakarak bir borcunuz yok belki çok yanlışınız var ama beni ben yapan sizin hatalarınızdı teşekkür ederim arkamdan gelmeniz önemsiz zira benim daha mühim son bir işim kaldı o da kendime rahat bir mezar bulmak dedi.Evden hızlıca çıkıp kapıyı çarptı hızlı soluklarla bir an önce burayı terk edip saatine baktı demek 40 dk sı kalmıştı hemen o sakin çamlıkta düşünmek için her zaman yer bulduğu yerde oturmak istiyordu bir sigara daha yaktı çok hızlı bir şekilde adımlarını hızlandırdı 35 geçiyordu,yakın 15 dk lık mesafesi olan da bir yerdi yaklaşık, varır hatta oturur son kez ağaca kafasını yaslar son kez bir şarkı dinler ve dumanın süzülüşünü izler herkese toplu veda mesajı atardı üzerine.saatine baktı 32 dk 30 … 27 direk uzun kavşakta karşıdan karşıya saate bakaraktan geçmeye çalışırken bir ışık sadece geldi ve gitti.27 dk kala bir araba çarpmasıyla….Ne yazık.